آدینه ها

دوباره اومدم تا با مطالبم حضورمو اعلام کنم

بعد از مدت ها تونستم برم خونه مادربزرگم و باهاش بمونم 

قبلا ها که مدرسم نزدیک خونه مادر بزرگم بود میرفتم خونه مادر بزرگم و اونجا میموندم

اما به مرور زمان و قبولی تو دانشگاه شرایط تغییر کرد و ............ که نموخوم بگوم

این ترم موقع امتحانا یه سری مسائل پیش اومد که.......... بهله بهله

صد البت که محیطی امن و آرام بود برا مادربزرگم و تنها میتونست بمونه

اما اینبار گفتم من برم از تنهایی درش بیارم چند روزی موندیم و درسا رو خوندیم و مادر بزرگم کلی خوشحال شد

منو بگو که مردم تو این چند روز انقده به من رسیده هینجور میومد میگوفتم پِسِر تِرِ وشنا نیِه یعنی پسر تورو گشنت نیست ، میوه نِخوانی یعنی میوه نمیخوری و .... کلا بمن این چند روز از نظر خوراک خوب رسیده شد 

نمیدونم مادر بزرگای شما هم اینجور هستند یا نه اما خوشبحال من و بقول بچه کوچولو ها 

بیش بیش

پ.ن.1

اما یه نوشته گذاشتم بالای بالا 

عاشورائیان در عاشورا میمانند

یعنی سوزن نخشون تو عاشورا گیر کرده و همون جا میمونه 

یعنی کل یوم عاشورا 

برا من همینه همه روزم انگار عاشوراس 

و میخوام عاشورایی بمونم و عاشورایی شهید شم برام دعا کنید

پ.ن.2

مصطفی جان منو ببخش که فراموشت کردم و یادت نبودم 

راستی شهادتت مبارک 

امیدوارم علیرضایت مثل تو بشود...................

وقتی یاد پسرش علیرضا میافتم توان نوشتن ندارم از وقت داستانشو فهمیدم یا علی