میلاد امام زمان (عج) نزدیک وای نمیدونید چه شوقی دارم ، احساس دل تنگی بهم دست داده ، یه حسی بهم میگه اینبار :
نگاه کن به آسمان
باران میبارد
راستی باران یا
اشک شوق خدا
به که چه آسمانی
آبی اما بارانی!
و آفتابی که پشت ابر هاست
کی میشود این آفتاب پدیدار
انگار این اشک ها بیهوده نیست
این نگاه های بی تفکر اما
به چه مینگرند امروز؟
به اسمان ابی و بارانی؟
یا حقیقت پشت ابر؟
آری حقیقت پشت ابر
چقدر این آفتاب نزدیک است
این چه آفتابیست
که بوی بهشت میدهد؟
اما واقعا این آفتاب نزدیکه! چرا؟
چون اونقدر این آفتاب نزدیک حس میشه که یه مرد میانسال که قلبش خوب کار نمیکنه البته بخاطر جنگ تحمیلی میره بالای داربست اونم توی ارتفاع پس ترسی نداره که اگه خدای نکرده قلبش وایستاد حتی اگه بیفته هم یکی هستش که بگیرتش یا حتی اگه زمین خورد یکی هست که دستاشو بگیره و اونو بلند کنه البته یکی که میبینیمش و اونو نمیشناسیم
چون اونقدر این آفتاب بوی بهشت میده که یه بچه 4 ساله برای گذاشتن گل روی تریبون میاد برای کمک
چون اونقدر این آفتاب به راحتی حس میشه که موج عظیمی برای کمک چه برای نمایشگاه چه برای کارهای دیگه حالا به هر حالتی میان
چون میلاد امام زمان (عج) و هیچ کس نمیخواد برای امامش کاری نکنه