همه میگویند چرا نمی آیی...؟
اما من می گویم
از پروردگارت برای ما شعوری را طلب کن ...!
که هرگاه آمدی نگوییم
چرا آمدی.....؟
در این کشتی درآ، پا در رکاب ماست دریاها
مترس از موج، بسم الله مجریها و مُرسیها
اگر این ساحران اطوار می ریزند٬ طوری نیست!
عصا در دست اینک می رسند از کوه موسی ها...
زمین آسمان جُل را به حال خویش بگذارید
کسی چشم انتظار ماست آن بالا و بالاها...
بیاید هر که از فرهاد شیرین عقل تر باشد..!
نیاید هیچ کس جز ما و مجنون ها و لیلاها
همین از سر گذشتن٬ سرگذشت ماست پنداری
همین سرها... همین سرهای سرگردان صحراها
شب قدری رقم زد خون ما تقدیر عالم را
که همرنگ غروب ماست صبح سرخ فرداها
محمدمهدی سیار
